Κυριακή 23 Φεβρουαρίου 2014

Τερματίζοντας την Αναβλητικότητα


του Jim Rohn
Μετάφραση : Θεόδωρος Αραμπατζής

Η επιμονή είναι περίπου το ίδιο σημαντική για την επιτυχία όσο και η βενζίνη για την οδήγηση ενός αυτοκινήτου. Σίγουρα, θα υπάρξουν στιγμές που θα αισθάνεστε ότι μένετε στάσιμοι, αλλά πάντα θα βγαίνετε από το τέλμα αν έχετε επιμονή. Χωρίς αυτήν, δε θα είστε καν σε θέση να ξεκινήσει τη μηχανή σας.

Το αντίθετο της επιμονής είναι η αναβλητικότητα. Επιμονή σημαίνει ότι ποτέ δεν τα παρατάτε. Αναβλητικότητα σημαίνει συνήθως ότι ποτέ δεν ξεκινάτε, αν και η αδυναμία να τελειώσετε κάτι είναι επίσης μια μορφή αναβλητικότητας.

Ρωτήστε τους ανθρώπους γιατί είναι αναβλητικοί, και θα ακούσετε συχνά κάτι σαν αυτό : "Είμαι τελειομανής. Όλα πρέπει να είναι σωστά πριν ξεκινήσω μία δουλειά. Να μην έχω περισπασμούς, να μην υπάρχει πολύς θόρυβος, να μην υπάρχουν τηλέφωνα που να με διακόπτουν και φυσικά, να αισθάνομαι καλά σωματικά. Δεν μπορώ να δουλέψω όταν έχω πονοκέφαλο". Το άλλο άκρο της αναβλητικότητας -το να μη μπορώ να τελειώσω κάτι- έχει και αυτό μια εξήγηση τελειομανίας : "Ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένος. Είμαι ο πιο αυστηρός κριτής του εαυτού μου. Έτσι είμαι και κατά πάσα πιθανότητα ποτέ δεν θα αλλάξω".


Βλέπετε τι συμβαίνει εδώ; Ένα ελάττωμα μετατρέπεται σε αρετή. Ο τελειομα-νής λέει ότι οι προδιαγραφές του είναι πολύ υψηλές για τον κόσμο στον οποίο ζει. Αυτό το σύνδρομο της μετατροπής του ελαττώματος -σε- αρετή είναι μια συνηθισμένη άμυνα, όταν οι άνθρωποι καλούνται να συζητήσουν τις αδυναμίες τους, αλλά εν τέλη, είναι απλά μια πολύ καλή δικαιολογία. Σίγουρα δεν έχει κα-θόλου να κάνει με το τι βρίσκεται πραγματικά πίσω από την αναβλητικότητα.

Θυμηθείτε, η βάση της αναβλητικότητας θα μπορούσε να είναι ο φόβος της αποτυχίας. Αυτό είναι στην πραγματικότητα η τελειομανία, αν τη δείτε καθαρά. Ποια είναι η διαφορά του να φοβάστε να είστε λιγότερο από τέλειοι ή να φοβά-στε οτιδήποτε άλλο; Πάλι έχετε παραλύσει από το φόβο. Ποια είναι η διαφορά αν ποτέ δεν ξεκινήσετε ή αν ποτέ δεν τελειώσετε; Παραμένετε κολλημένοι. Πάλι δεν πηγαίνετε πουθενά. Νιώθετε παραφορτωμένοι από όποια εργασία εί-ναι μπροστά σας. Πάλι επιτρέπετε στον εαυτό σας να κυριαρχείται από ένα αρ-νητικό όραμα για το μέλλον στο οποίο βλέπετε τον εαυτό σας να επικρίνεται, να κοροϊδεύεται, να τιμωρείται ή να διώχνεται από την πόλη ατιμασμένος. 

Φυσικά, αυτή η αρνητική εικόνα για το μέλλον είναι στην πραγματικότητα ένας μηχανισμός που σας επιτρέπει να μην κάνετε τίποτα. Είναι ένα πολύ βολικό νο-ητικό εργαλείο.

Θα σας πω πώς να ξεπεράσετε την αναβλητικότητα. Θα σας δείξω πώς να μετα-τρέψετε την αναβλητικότητα σε επιμονή και αν το κάνετε αυτό που σας προτεί-νω, η διαδικασία θα είναι σχεδόν ανώδυνη. Περιλαμβάνει τη χρήση δύο πολύ ισχυρών αρχών που ενισχύουν την παραγωγικότητα και την επιμονή, αντί της παθητικότητας και της αναβλητικότητας.

Η πρώτη αρχή είναι : Σπάστε το

Δεν έχει σημασία τι προσπαθείτε να πετύχετε, είτε πρόκειται για το γράψιμο ενός βιβλίου, αναρρίχηση σε ένα βουνό ή τη ζωγραφική ενός σπιτιού, το κλειδί για την επιτυχία είναι η ικανότητά σας να σπάσετε το έργο σε διαχειρίσιμα κομ-μάτια και να ασχοληθείτε με το κάθε ένα κάθε φορά. Εστιάστε στο να πετυχαί-νετε αυτό που είναι μπροστά σας αυτή τη στιγμή. Αγνοήστε κάτι που είναι μακ-ριά κάπου σε απόσταση. Αντικαταστήστε την αρνητική απεικόνιση για το μέλ-λον με θετική σκέψη σε πραγματικό χρόνο. Αυτή είναι η πρώτη πολύ σημαντι-κή τεχνική για τον τερματισμό της αναβλητικότητας.

Ας υποθέσουμε ότι επρόκειτο να σας ρωτήσω αν θα μπορούσατε να γράψετε ένα μυθιστόρημα 400ων σελίδων. Εάν είστε όπως οι περισσότεροι άνθρωποι, αυτό θα ακουγόταν σαν μια αδύνατη εργασία. Αλλά ας υποθέσουμε ότι σας έκα-να μια διαφορετική ερώτηση. Ας υποθέσουμε ότι σας ρωτάω αν μπορείτε να γράψετε μια σελίδα και ένα τέταρτο την ημέρα για ένα χρόνο. Πιστεύετε ότι θα μπορούσατε να το κάνετε; Τώρα το έργο έχει αρχίσει να φαίνεται πιο διαχειρί-σιμο. Σπάμε το 400ων σελίδων βιβλίο σε μικρές μπουκιές. Ακόμα κι έτσι, υπο-ψιάζομαι ότι πολλοί άνθρωποι θα εξακολουθούν να βρίσκουν τρομακτική την εργασία. Ξέρετε γιατί; Το να γράψετε μια σελίδα και ένα τέταρτο δε φαίνεται τόσο κακό, αλλά σας ζητείται να κοιτάξουμε μπροστά ένα ολόκληρο χρόνο. 

Όταν οι άνθρωποι αρχίζουν να κοιτάνε τόσο πολύ πιο μπροστά, πολλοί από αυτούς μπαίνουν αυτόματα σε μια αρνητική κατάσταση. Επιτρέψτε μου λοιπόν να διατυπώσω την ιδέα της συγγραφής ενός βιβλίου με ένα ακόμη τρόπο. Επιτ-ρέψτε μου να τη σπάσω ακόμη περισσότερο.

Ας υποθέσουμε ότι επρόκειτο να σας ρωτήσω : Μπορείτε να γεμίσετε μια σελί-δα και ένα τέταρτο με λέξεις, όχι για ένα χρόνο, όχι για ένα μήνα, ούτε καν για μία εβδομάδα, αλλά μόνο για σήμερα; Να κοιτάτε πιο μετά από αυτό. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι άνθρωποι με σιγουριά θα δήλωναν ότι θα μπορούσαν να το πετύχουν αυτό. Φυσικά, αυτοί θα ήταν οι ίδιοι άνθρωποι που αισθάνονταν τε-λείως ανίκανοι να γράψουν ένα ολόκληρο βιβλίο.

Αν έλεγα το ίδιο πράγμα σ' αυτούς τους ανθρώπους αύριο - αν τους έλεγα, "Δεν θέλω να κοιτάξεις πίσω και δεν θέλω να κοιτάξεις μπροστά, θέλω απλώς να γεμίσουν μια σελίδα και ένα τέταρτο αυτή τη μέρα", νομίζετε ότι θα μπο-ρούσαν να το κάνουν;

Μια μέρα τη φορά. Αυτό κάνουμε εδώ. Σπάμε το χρόνο που απαιτείται για ένα σημαντικό έργο σε τμήματα της μίας ημέρα και σπάμε την εργασία που απαιτεί-ται για τη συγγραφή ενός βιβλίου 400ων σελίδων, σε κομμάτια της μίας σελίδας κι ένα τέταρτο της σελίδας.

Συνεχίστε το αυτό για ένα χρόνο και θα έχετε γράψει το βιβλίο. Πειθαρχήστε τον εαυτό σας να μην κοιτάξει ούτε προς τα εμπρός, ούτε προς τα πίσω και μπορείτε να πετύχετε πράγματα που ποτέ δεν πιστεύατε ότι θα μπορούσατε να πετύχετε. Και όλα αρχίζουν με αυτές τις δύο λέξεις : Σπάστε το.

Η δεύτερη τεχνική μου για να νικήσετε την αναβλητικότητα είναι επίσης μόνο δύο λέξεις. Οι δύο αυτές λέξεις είναι : Γράψτε το. Γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι το να γράφουμε όσον αφορά τον καθορισμό των στόχων. Το γράψιμο που θα κάνετε για να νικήσετε την αναβλητικότητα είναι παρόμοιο. Αντί να εστιάζε-τε στο μέλλον όμως, θα αρχίσετε να γράφετε για το παρόν όπως το βιώνετε κα-θημερινά. Αντί να περιγράφετε τα πράγματα που θέλετε να κάνετε ή τα μέρη που θέλετε να πάτε, θα αρχίσετε να περιγράφετε αυτά που πραγματικά κάνετε με το χρόνο σας και θα αρχίσετε να διατηρείτε αρχείο από τα μέρη που πηγαί-νετε.

Με άλλα λόγια, θα κρατάτε ένα ημερολόγιο των δραστηριοτήτων σας. Και θα εκπλαγείτε από τους περισπασμούς, τις παρακάμψεις και από τα πράγματα που σπαταλάνε το χρόνο σας με τα οποία ασχολείστε κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όλα αυτά μπαίνουν εμπόδιο στο δρόμο σας για την επίτευξη των στόχων σας. Για πολλούς, είναι σχεδόν σαν να το προγραμμάτισαν έτσι και ίσως σε κάποιο ασυνείδητο επίπεδο, το έκαναν. Το σημαντικό για την τήρηση ενός ημερολογί-ου είναι ότι σας δίνει μία ξεκάθαρη εικόνα όλης αυτής της κατάστασης. Σας αναγκάζει να δείτε τι πραγματικά κάνετε - και τι δεν κάνετε.

Το ημερολόγιο του χρόνου δεν χρειάζεται να είναι κάτι εξελιγμένο. Απλά αγο-ράστε ένα μικρό τετράδιο σπιράλ που μπορείτε εύκολα να μεταφέρετε στην τσέπη σας. Όταν πηγαίνετε για το μεσημεριανό σας, όταν πηγαίνετε από μέρος σε μέρος στην πόλη, όταν θα πάτε στο καθαριστήριο, όταν θα περιμένετε στην ουρά στο ταχυδρομείο, σημειώστε στα γρήγορα τη στιγμή που ξεκίνησε η δρα-στηριότητα και τη στιγμή που τελείωσε. Προσπαθήστε να κάνετε αυτή τη ση-μείωση το συντομότερο δυνατόν. Αν δε βολεύει να το κάνετε αμέσως, μπορείτε να το κάνετε αργότερα. Αλλά θα πρέπει να κάνετε μια καταχώρηση στο ημερο-λόγιό σας τουλάχιστον μία φορά κάθε 30 λεπτά και θα πρέπει να το τηρήσετε αυτό για τουλάχιστον μια εβδομάδα.


Σπάστε το. Γράψτε το. Αυτές οι δύο τεχνικές είναι πολύ απλές. Αλλά μην τις α-φήνετε να σας ξεγελάσουν : Είναι ισχυρές και αποτελεσματικές τεχνικές παρα-γωγικότητας που σας επιτρέπουν να βάλετε τέλος στην αναβλητικότητα και σας βοηθούν να ξεκινήσετε την επίτευξη των στόχων σας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου