Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Μήπως είμαι εξωγήινος; Δεν μπορώ να βρω 2 πελάτες

 
 
Φανταστείτε το εξής σκηνικό :

Χτυπά μια μέρα η πόρτα του σπιτιού σας  και εμφανίζεται ένας καλοντυμένος ευγενικός κύριος και σας λέει με μέγιστη σοβαρότητα :

"Ήρθα να σας ενημερώσω ότι τυχαία βρεθήκατε στη γη και σε αυτή τη γειτονιά όταν χάλασαν οι κινητήρες του διαστημόπλοιου που σας μετέφερε από τον Άρη στον Κρόνο" και προσγειώθηκε στην πλατεία της γειτονιά σας.

"Όπως καταλαβαίνετε δεν είστε γήινος αλλά εξωγήινος και καλό θα ήταν να μας αδειάζετε τη γωνιά σιγά - σιγά"

Πως θα αντιδρούσατε;
Θα τον πιστεύατε;
Θα του λέγατε "αφού το λέτε εσείς καλέ μου κύριε μάλλον έτσι θα είναι οπότε να του δίνω";

ή μήπως θα του λέγατε ευγενικά πριν γίνετε εξωφρενών :

"Πότε ήταν η τελευταία φορά που επισκευθήκατε ψυχίατρο";

ή

"Τι πίνεις άνθρωπέ μου ληγμένα;

Γιατί δεν θα τον πιστεύατε;
Γιατί γνωρίζετε, έχετε εδραιωμένη άποψη, και δεν κλονίζεται με την παραμικρή αμφιβολία.

ΔΕΝ ΑΜΦΙΒΑΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ

Τον κάθε αδαή που δεν ξέρει τι είναι το MLM, που δεν γνωρίζει την Emgoldex, που είναι άσχετος με ότι συμβαίνει γύρω του γιατί τον πιστεύετε; (όσοι τον πιστεύετε)

Προφανώς διότι δεν έχετε ακόμη πιστέψει εσείς οι ίδιοι.
Δεν καταφέρατε να πείσετε τον εαυτό σας.

Στο θέμα μας τώρα

Δεν μπορώ να βρώ 2 πελάτες

Το έχετε σκεφθεί;
Το έχετε ακούσει;
Σας το έχουν πει μέλη της ομάδας σας;
Σας το έχουν πει άνθρωποι στους οποίους προτείνατε την επιχειρηματική ευκαιρία της Emgoldex και δεν ξεκίνησαν;

Για σκεφθείτε λίγο
Τι αναζήτησαν αυτοί οι άνθρωποι και δεν βρήκαν;

Την περασμένη δεκαετία παρά την ανάπτυξη της οικοδομής υπήρχε ένα μεγάλο ποσοστό ανεργίας.
Οι Έλληνες δεν έβρισκαν μεροκάματο.
Δεν υπήρχαν δουλειές. Το είχατε ακούσει;

Την ίδια στιγμή αλλοδαπά εργατικά χέρια που έρχονται στη χώρα μας από άλλες χώρες βρίσκουν δουλειές, βρίσκουν μεροκάματα, βρίσκουν ευκαιρίες, εργάζονται και ευημερούν.

Μήπως όταν έφυγαν από τη χώρα τους με τα ρούχα που φορούσαν τους είχε εξασφαλίσει κανένας κάποια περίοπτη θέση με σίγουρο μισθό, ξεκούραστη δουλειά κλπ;

Κι όμως όπου και να κινηθώ σε επιχειρήσεις, εργοστάσια, κατασκευαστικές εταιρείες, διανομές, αποθήκες, γραφεία, παντού βλέπω αλλοδαπούς να εργάζονται.

Τι παραπάνω έχουν αυτοί οι άνθρωποι και προσλαμβάνονται σε όλες τις δουλειές την ίδια στιγμή που εκατομμύρια Έλληνες είναι άνεργοι ή άεργοι;

Μήπως όρεξη για ζωή;
Μήπως όνειρα για μια καλύτερη ζωή από αυτή που είχαν στην πατρίδα τους;
Μήπως είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν το τίμημα για να αποκτήσουν ένα καλύτερο μέλλον για εκείνους και την οικογένειά τους;
Μήπως δεν φοβούνται τη δουλειά; (Ότι και να τους ζητήσεις λένε ΜΠΟΡΩ και μέσα τους λένε ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΩ)

Εμείς βεβαίως θέλουμε άλλες δουλειές.
Θέλουμε θέσεις.
Θέλουμε γραφειάρες.
Θέλουμε αυτοκίνητα.
Θέλουμε ίματζ.
Θέλουμε να δείχνουμε ότι είμαστε.
Θέλουμε να φαινόμαστε.
Θέλουμε να είμαστε αρεστοί.
Σιγά μην δουλέψουμε μεροκάματο.
Σιγά μη πάω εγώ να δουλέψω για το αφεντικό.
Ο φρέντο στην καφετέρια σαφώς προσθέτει ίματζ (αν αφιχθείς και παρκάρεις απ’ έξω και ένα αξιοπρεπές τροχοφόρο)
Εκεί τα πράγματα είναι εύκολα. Καφές, χαβαλές, να περνάμε ωραία, να πουλάμε και λίγο μούρη.

Και ξαφνικά εμφανίζεται ένας φίλος ή γνωστός και μας προτείνει μια καινούργια συνεργασία.
Μας προτείνει να γίνουμε εμείς τα αφεντικά του εαυτού μας.
Μας προτείνει να αξιοποιήσουμε τις νέες ευκαιρίες που μας προσφέρει η παγκοσμιοποίηση και η ελεύθερη αγορά.
Μας προτείνει να κάνουμε δική μας επιχείρηση.
Και εμείς τι βλέπουμε;

Μα αυτό που θέλουμε να δούμε. ΕΥΚΟΛΟ ΚΕΡΔΟΣ

Και τι κάνουμε; Το ελάχιστο δυνατό προκειμένου να βρούμε δύο "θύματα" (έτσι νομίζουμε) να τα βάλουμε στη δομή μας και να δουλέψουν αυτοί για εμάς. Πως σας ακούγεται; Δεν θα ήταν υπέροχο;

Σε καμία αληθινή επιχειρηματική πρόταση δεν συμβαίνει αυτό.
Εκείνος που εργάζεται πρέπει να αμειφθεί.
Πόσο μάλλον σε νόμιμες επιχειρήσεις δικτυακού μάρκετινγκ στις οποίες τα συστήματα αμοιβών είναι δίκαια και αξιοκρατικά.

Και ξέρετε γιατί δεν βρίσκουν εκείνοι που σκέφτονται με αυτό τον τρόπο;

Γιατί ο Έλληνας "δεν πιάνεται κορόιδο".

Σκέφτεται ο υποψήφιος :
"Εγώ δεν θα μπω στην Emgoldex που να χτυπιέσαι κάτω"
ή
"Θα μπω εγώ να δουλεύω για να βγάζεις εσύ λεφτά… χα χα"
ή ο πιο θετικός και ξύπνιος
"άσε να πάω εγώ να βρω πρώτα δύο πελάτες και αν τους βρω μπαίνω"

Τι λέτε θα βρεί; Τι πιθανότητες έχει;

1. Κατ’ αρχάς δεν γνωρίζει ακριβώς τι ψάχνει
2. Δεν έχει ο ίδιος αποφασίσει αν αξίζει για εκείνον η επιχείρηση αυτή ή όχι
3. Δεν κατάφερε να πείσει τον ίδιο του τον εαυτό και στην πρώτη αντίρρηση ή αμφιβολία πιστεύει τον υποψήφιο που έχει απέναντί του.
4. Και το επόμενο βήμα “Άσε ρε που θα τρέχω εγώ τώρα να βρίσκω πελάτες” ή “Θέλει πολύ τρέξιμο” ή “καλά δεν ήμουν στο καφέ με το φρέντο;” ή “εξάλλου τα λεφτά δεν είναι το παν” ή “έχουμε εκείνη τη συνταξούλα της γιαγιάς θα τη βγάλουμε μέχρι να βρω καμιά δουλειά” και βρίσκει δέκα δικαιολογίες για να μη ξεβολευτεί.

Αγαπητέ Έλληνα αγαπητέ συμπατριώτη.
Ως Έλληνας δεν μπορώ παρά να αγαπώ όλους τους Έλληνες.

Θλίβομαι ιδιαίτερα όμως όταν από Ελληνικά στόματα ακούσω τις φράσεις

"Δεν μπορώ να βρω κανέναν" ή "Σε όσους το είπα δεν θέλουν"

Και αναρωτιέμαι :

Είναι δυνατόν σε χώρα με 2.500.000 (ίσως και περισσότερους) ανέργους να μην υπάρχουν άνθρωποι που να θέλουν να πάρουν τη ζωή τους στα χέρια τους;

Είναι δυνατόν να μην υπάρχουν άνθρωποι που να έχουν ένα μόνο λόγο να κάνουν κάτι και όχι 15 δικαιολογίες γιατί να μην το κάνουν;

Είναι δυνατόν να κλαίγονται στους δρόμους όλη μέρα άνθρωποι και να κατηγορούν τους πάντες και τα πάντα γιατί δεν έχουν χρήματα, δουλειά, και όταν τους παρουσιάζεται η ευκαιρία αντί να στρώσουν τον π.... τους κάτω και να μάθουν τη δουλειά αδιαφορούν;

Σαφώς και όχι
Και αυτό αποδεικνύεται καθημερινά.
Κάθε ημέρα, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα νέοι πελάτες εισέρχονται στο δίκτυο της Emgoldex και ανοίγουν μια ακόμη πόρτα στη ζωή τους.
Κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα πληρώνονται όλο και περισσότεροι συνεργάτες της Emgoldex.

Μήπως τελικά η κλάψα έχει και αρκετή υποκριτική;
Μήπως δεν είναι και τόσο επιτακτική η ανάγκη να δουλέψω;
Μήπως δεν έχω όνειρα ή στόχους για τη ζωή μου;
Μήπως αφήνω τους άλλους να αποφασίσουν για εμένα;
Μήπως τελικά είμαι βολεμένος και κλαίγομαι επειδή όλοι κλαίγονται;

Απευθυνόμενος τώρα σε εσένα που διαβάζεις αυτές τις γραμμές είτε είσαι συνεργάτης της Emgoldex είτε έπεσες τυχαία σε αυτή την ανάρτηση σου λέω τα εξής :

Αν έχεις μέσα σου τη φλόγα της επιτυχίας,
αν έχεις μεγάλα όνειρα και στόχους,
αν δεν περιμένεις από κανένα σωτήρα να "σε σώσει",
αν θέλεις να πετάξεις ψηλά,
αν η θέλησή σου είναι ισχυρότερη από τις αμφιβολίες σου,
η μεγάλη οικογένεια της Emgoldex σε περιμένει.

Ξεκίνα σήμερα και βρες τους ανθρώπους που θα στελεχώσουν τη δική σου επιχείρηση.

Ξεκίνα τη συλλογή σου με τα ΟΧΙ.

Όσο μεγαλύτερη η συλλογή των ΟΧΙ ή ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ που θα κάνεις τόσο μεγαλύτερη η επιτυχία που θα βιώσεις.

Και η επιτυχία σε αυτή την επιχείρηση είναι οικονομική, ηθική, πνευματική.

Γιάννης Καυκάς

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου